कृषी देश

गर्दीतून वाट काढत कार्यालयात पोहचावे घेउनी कष्ट अपार
झोप येते फार जेव्हा येते आळसावलेली दुपार
आली आली आळसावलेली दुपार

व्यवस्थापकाचे थोबाड पाहून द्यावा लागतो झोपेला नकार
तीही जाते कि नाटक करते न बोलता शब्द चकार
तशातच व्यवस्थापक बोलावतो बैठक दाखविण्या (थोबाडाचा) आकार
सगळेच मग झोपेत रेंगाळत मांडतात आपापले विचार
आली आली आळसावलेली दुपार

नसते मजा न अर्थ वाटे सगळेच बेकार
नोटांच्या जुडग्यापुढे होतो मी निराधार
नुसतेच रकाने भरून जीव झालाय बेजार
संपविण्या हा खोटा खेळ आडवा येतो पगार
आली आली आळसावलेली दुपार

– संदीप शेळके

जेव्हा क्रिकेटच्या भाकऱ्या भाजणारे मला सापडले पण देश ओरबाडला जात असताना ब्र शब्दही न बोलणारे आढळले तेव्हा मला खालील काही ओळी सुचल्या.

हा देश कोणाचा आणि इथली मानसं आहेत तरी कोण
ज्यांना नाही कसलीच जान, झाले जरी देशाचे स्मशान

बघूनही दिसत आणि ऐकूनही कळत नाही, असली ह्यांची जात
टाहो फोडते आहे जननी तरीही चकाट्या पिटती दाही दिशांत

काहींना काळजी सचिनच्या शतकाची तर काहींना क्रिकेटमधल्या जयाची
असे-कसे रे संवेदनाहीन तुम्ही पर्वा नाही मानवतेची कि जीवनाची

भ्रष्ट, लुटारू, खोटारड्या आणि देश-विघातक्यांचा वाढतोय जोर
अंधकारमय भवितव्य असताना राहू कसे शकता तुम्ही बिनघोर

गरज आहे फ़क़्त जागे होऊन बघण्याची आणि जबाबदारी स्विकारण्याची
वेळ आली आहे ति निर्धार करून शत्रूवर पुरता हल्ला चढविण्याची

उतरवून फेका डोळ्यावरील दुंधीची चादर, झुगारून टाका सारे पाश
हीच वेळ आहे मोक्याची अन्यथा अटळ  आहे आपला सर्वनाश

दुष्टप्रवृत्ती विरोधातील लढ्यात आपुल्याला बळ देईल भवानी माता
भान राहूदे तुज मावळ्या गानिमाशी शिवबासवे लढली अवघी जनता

-राष्ट्रप्रेमी